Infertility
Ephemeral Reflections: Unraveling Iran's Artistic Dissonance

Exhibition 22 June - 3 July 2018
A Gallery, Tehran, Iran

Curated by: Shahram Entekhabi and Asieh Salimian

Participating artists:
Negar Alemzadeh Gorji ; Basira Bolboli ; Mostafa Choobtarash ; Marjan Ghorbani ; Zahra Ghyasi ; Afsaneh Javadpour ; Zahra Mohamadi ; Pooneh Oshidari ; Nasim Pirhadi ; Zartosht Rahim ; Azam Tabatabaei ; Abolfazl Masoumi  and Ehsan Ziafati

Infertility - نازادی
Ephemeral Reflections: Unraveling Iran's Artistic Dissonance
(scroll down for Farsi)

Behold, as I embark upon an artistic voyage, dissecting the text before me with the discerning eye of an art critic. Within the realm of disinterest and indifference lie striking parallels to the current state of Iran's art scene. Alas, the concerted efforts of artists and their advocates have yet to find a harmonious cadence, obstructed by a fragmented landscape, inadequate channels of communication, and a scarcity of independent exhibition spaces. This lamentable reality mirrors the plight faced by numerous countries in the region, where the capricious tides of socio-political developments and the ebb and flow of international and regional dynamics have rendered planning and foresight a formidable challenge, perpetually shrouded in ambiguity.

Over the past two decades, the domain of contemporary art in Iran has undergone a profound metamorphosis, attributed in part to the influence of several European exhibitions showcasing Iranian contemporary art in the early 2000s. The fervent gaze of the international art scene, ignited by the creative endeavors of Iranian artists both within and beyond the nation's borders, has left an indelible mark on the artistic milieu. Private galleries, the veritable bastions of art, have proliferated exponentially, paralleled by a surge in the number of artists themselves. Today, across Iran's bustling metropolises, a cornucopia of artistic endeavors has emerged, fostered by galleries, universities, and individual artists. The confluence of burgeoning creators and eager consumers initially promised a splendid future, as the market for contemporary art experienced unprecedented growth. Alas, the fruits of this economic prosperity proved ephemeral, as the absence of a sustainable system to underpin artistic production led to its commodification, devoid of true artistic significance. Speculative markets, auctions, and other capital-oriented mechanisms faltered in their attempts to foster enduring growth. In the past decade, this market has contracted, relinquishing its international reach and shrinking into the confines of the Persian Gulf region, only to suffer further decline. It is incumbent upon us to acknowledge that educational foundations have failed to catalyze the cultural growth of contemporary art, as the transmission of international developments to the current generation of students has fallen short of clarity and transparency. The comprehension of the artistic realm necessitates a departure from mere regurgitation of historical and social contexts, and compels a nuanced understanding of Iran's own artistic interpretations.

Enter the exhibition Infertility, a platform showcasing the works of fourteen young artists, poised to examine and challenge the pressing issues afflicting Iranian society today. Infertility signifies yet another stride taken by "Factory TT," a bastion that defies conventional artistic norms, daring to exhibit works that elude conventional display criteria. Liberation from the shackles of market-driven objectives takes precedence, as this event seeks to establish a profound connection between art and a society ensconced within one of the world's most tumultuous regions. Striving to transcend decorative or abstract inclinations, this art underscores its vital contribution to the cultural fabric of a nation, fulfilling societal needs rather than pandering to the economic speculations of a select few.

The exhibition delves into a myriad of themes, encapsulating women's issues, the precarious precipice of war, the interplay of patriarchy and tradition, the encroachment of media and advertising, restricted access to information, the ramifications of Western economic, political, and cultural sanctions, violence, and the perception of living conditions. It eloquently captures the essence of existence in one of the globe's most sprawling metropolises, unravelling the repercussions of discontent, societal and economic pressures, environmental concerns, and the incessant clash between tradition and modernity.

In the upstairs gallery, a myriad of profound themes emerge, captivating the discerning eye of the art critic. Loneliness, discrimination, and the internal struggle with personal limitations and gender identity are meticulously showcased within this captivating exposition. The culmination of this artistic narrative unveils an array of works by promising young painters, adorning the gallery's final stretch.

Shahram Entekhabi and Asieh Salimian, curators of this event, have orchestrated a harmonious collaboration with the participating artists, ensuring the inclusion of the overarching content and themes. Within the exhibition, the interplay of light has been deftly employed, affording each artwork a distinct static quality, ultimately culminating in the creation of three distinct spatial realms. Remarkably, these awe-inspiring pieces have been diligently crafted and assembled in a remarkably short span of time, under the expert guidance and supervision of the curators themselves.

Although the exhibition bears the evocative title Infertility, the initial artwork subtly introduces an antithesis—"fertile," thereby remaining steadfast in its commitment to Factory TT's conceptual framework of "Conversion/production" until the final masterpiece

---

نازادی

بررسی زمینه های پیدایش آثار هنرمندان در حال ظهور ایرانی

کیوریتورها : شهرام انتخابی و آسیه سلیمیان

هنرمندان شرکت کننده: پونه اوشیدری ; بصیرا بلبلی ; نسیم پیرهادی ; افسانه جواد پور ; مصطفی چوب تراش ; زرتشت رحیمی ; احسان ضیافتی ; اعظم طباطبایی ; نگارعالم زاده گرجی ; مرجان قربانی ; ابوالفضل معصومی ; زهرا قیاسی ; زهرا محمدی

گالری آ, تهران, ایران
یکم تا دوازدهم تیر ماه ۱۳۹۷

شرایطی که عملا به مسخ یا بی تفاوتی منتهی می شود را می توان با وضعیت کنونی صحنه هنر معاصر در ایران مقایسه کرد. تا کنون تلاش های هنرمندان و پشتیبانان هنری در اینجا جریان ساز نشده است؛ چرا که پراکنده بودن و عدم ارتباطات مناسب و کمبود فضاهای مستقل نمایش، موجب محدودیت های غیر قابل انکاری برای آنان شده است. این مشابه با وضعیت کنونی بسیاری از کشورهای منطقه است: شرایط غیر قابل پیشبینی آینده در بحبوبه تحولات سیاسی اجتماعی، همراه با تغییرات بین المللی و منطقه ای. که برنامه ریزی و برنامه گذاری را به کاری دشوار همراه با چشم اندازی مبهم تبدیل کرده است.

صحنه ی هنر معاصر در ایران در دو دهه اخیر دچار تحولات بسیاری شد. این تحولات را می توان با چند نمایشگاه بین المللی در اوایل سالهای ۲۰۰۰ در اروپا از هنر معاصر ایران در ارتباط دانست. توجه صحنه ی بین المللی به هنر معاصر که در داخل و خارج از ایران به وسیله ی هنرمندان ایرانی معرفی شد، فضای هنری کشور را تحت تاثیر قرار داد. تعداد گالری های خصوصی که تنها بنیان های فعال معرف هنر بودند، از آن زمان به شکل بی سابقه ای رشد کرده است

تعداد هنرمندان نیز به همین صورت افزایش یافته. و امروز شاهد این هستیم که در اکثر کلان شهرهای ایران، فعالیت های مشابهی از گالری ها ، دانشگاه ها و هنرمندان توسعه یافته. با افزایش تولید کنندگان و مصرف کنندگان هنر معاصر، بازاری رونق گرفت که در ابتدا، آینده ی پر شکوهی را وعده می داد. منافع این رشد اقتصادی نتوانست پایدار بماند، چرا که به خاطر سرمایه گذاری بدون هدف، سیستم پایداری به وجود نیامد، که تولیدات هنری بتواند مبین این رشد اقتصادی باشد. بازارهای مصنوعی و حراج ها و دیگر کاربردهای افزایش سرمایه، کمتر در سرمایه گذاری به مثابه رشدِ پایدار موفق شدند. در ۱۰ سال اخیر، ما شاهد، کوچک شدن این بازار هستیم که دیگر منطقه ی ارائه و فروش خود را بین المللی نمی دید و آهسته آهسته خود را تا منطقه ی خلیج فارس عقب کشید و اکنون آن را هم از دست داده است. ناگفته نماند که بنیان های آموزشی هم نتوانستند در رشد فرهنگیِ زمینه ساز هنرهای معاصر تاثیر مثبتی داشته باشند، چرا که پرورش و اطلاع رسانی به دانشجویان نتوانست تحولات بین المللی هنر معاصر را به صورت واضح و شفاف به این نسل منتقل کند، تفسیر آنچه در جهان هنر می گذرد را نمی توان بدون نقل محتوا و دلایل تاریخی و اجتماعی تنها با اشاره به تعبیرهای پیشین از هنر در ایران انجام داد. نمایشگاه «نازادی» به معرفی آثار چهارده هنرمند جوان می پردازد، با هدف واکاوی و پرسشگری پیرامون مسائل جامعه ی امروز ایران. کارکرد اصلی این رویداد خارج از چارچوب حاکم بر عرصه ی هنر است که فروش حرف اول را در آن می زند

این نمایشگاه تلاشی است برای برقرای ارتباط میان هنر و جامعه ای که در یکی از بحرانی ترین نقاط دنیا جای دارد. هنری که از گذشته گرایی به دور است، می کوشد ضرورت وجود خود را اثبات کند و شرایط و بودنش را به جامعه ای که خاستگاهش بوده است ربط دهد. هنر می تواند فراسوی جنبه های تزئینی (دکوراتیو) یا انتزاعی، در فرهنگ سازی یک ملت سهم بزرگی داشته باشد تا از این رهگذر هم جوابگوی نیاز جامعه باشد و هم کمتر بازیچه و ابزار گمانه زنی اقتصادی یک گروه کوچک باشد

مشکلات زنان، ایستادن در آستانه ی جنگ، مردسالاری و سنت، هجوم رسانه ای و تبلیغات، عدم دسترسی به اطلاعات گسترده، نشانه ها و پیامدهای تحریم های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی غرب، خشونت، و درک فضا با شرایط زندگی... از جمله نکاتی است که این نمایشگاه به آن می پردازد. آثار این نمایشگاه نمایانگر شرایط و مشکلات زندگی در یکی از بزرگترین شهرهای دنیاست، در حالی که این مشکلات پیامد نارضایتی، فشارهای اقتصادی و اجتماعی، معضلات زیست محیطی و برخورد سنت و مدرنیته است

همچنین تنهایی، تبعیض، و درگیری با محدودیت شخصی و هویت جنسیتی در این ازهم گسیختگی، از جمله مسائلی است که در طبقه ی بالا به آن پرداخته می شود و به همراه چند نقاشیِ نقاشان جوان در بخش انتهایی نمایشگاه به پایان می رسد. شهرام انتخابی و آسیه سلیمیان به عنوان کیوریتورهای این رویداد کوشیده اند در این نمایشگاه با همراهی اکثر هنرمندان کارهایی را تولید و انتخاب کنند که دربرگیرنده ی محتوا و تم اصلی ذکرشده باشد. در چیدمان تک تک آثار تلاش شده با استفاده از نور، سه فضای متفاوت پدید آید که از نظر ایستایی متفاوتند. آثار این نمایشگاه در مدت کمتر از یک ماه با مشورت و سرپرستی کیوریتورها تولید شده است. با آنکه اسم نمایشگاه «نازادی» است، اما در نخستین کار با مضمونی برعکس آن، یعنی «زایش» روبرو می شویم و بدین سان نمایشگاه تا آخرین کار به آرمان فکتوری تی تی ، یعنی «تبدیل/ تولید» وفادار می ماند

شهرام انتخابی و آسیه سلیمیان
تیرماه ۱۳۹۷